Μόλις τελείωσα την πρωινή μου βόλτα στο Παρίσι μέσα από τα μάτια του Woody Allen και όπως υποσχέθηκα μεταφέρω εδώ τις εντυπώσεις μου!
Προσωπικά για εμάς που για τον ένα ή τον άλλο λόγο έχουμε κολλήσει στο κλεινόν άστυ, οι εικόνες του άλλοτε ηλιόλουστου, άλλοτε βρεγμένου και άλλοτε βραδυνού Παρισιού ήταν πραγματικά ευεργετικές. Είναι μια ευχαρίστηση να βλέπεις για ακόμη μια φορά όλες τις αγαπημένες σου γωνιές και τα γνώριμα δρομάκια που έχεις περπατήσεις τόσες φορές και που όμως ποτέ δεν χορταίνεις.
Επιπλέον, για τους νοσταλγούς του παρελθόντος, η ταινία προσφέρει ένα ταξίδι στο χρόνο, από το 2010 στη δεκαετία του '20 και το Charleston και από εκεί στα καμπαρέ της Belle Epoque!
Merci Woody για το όμορφο ταξίδι !!
Προσωπικά για εμάς που για τον ένα ή τον άλλο λόγο έχουμε κολλήσει στο κλεινόν άστυ, οι εικόνες του άλλοτε ηλιόλουστου, άλλοτε βρεγμένου και άλλοτε βραδυνού Παρισιού ήταν πραγματικά ευεργετικές. Είναι μια ευχαρίστηση να βλέπεις για ακόμη μια φορά όλες τις αγαπημένες σου γωνιές και τα γνώριμα δρομάκια που έχεις περπατήσεις τόσες φορές και που όμως ποτέ δεν χορταίνεις.
Επιπλέον, για τους νοσταλγούς του παρελθόντος, η ταινία προσφέρει ένα ταξίδι στο χρόνο, από το 2010 στη δεκαετία του '20 και το Charleston και από εκεί στα καμπαρέ της Belle Epoque!
Merci Woody για το όμορφο ταξίδι !!
1 commentaire:
Λοιπόν αν και το είδα με μία μικρή προκατάληψη μετά απο τα σχόλια που είχα ακούσει μπορώ να πω ότι μου άρεσε και να συμφωνήσω με τη φίλη blogger! Αν και δεν ήταν απο τις καλύτερες του Woody, με παρέσυρε η ομορφιά του παρισιού (ειδικά όταν έβρεχε....ααααχχ) και βρήκα την ταινία ένα διασκεδαστικό, ταξειδιάρικο διάλλειμα σε όλα αυτά που γίνονται γύρω μας!
Enregistrer un commentaire