Μια επίσκεψη στις περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις, και όχι μόνο, δεν μπορεί παρά να περιέχει και μια βόλτα σε κάποιο πάρκο, όπου συναθροίζονται όλοι οι ντόπιοι και όπου, ιδίως τις ηλιόλουστες ημέρες, επικρατεί το αδιαχώρητο...
Ένα από τα πάρκα που πραγματικά ξεχωρίζει στην αγαπημένη μας πρωτεύουσα είναι αυτό του Buttes Chaumont και αυτό για πολλούς λόγους.
Καταρχάς, πρόκειται για ένα τελείως ιδιαίτερο πάρκο που ξεφεύγει εντελώς από την αυστηρή "à la française" αρχιτεκτονική των υπόλοιπων, ίσως και πιο γνωστών τουριστικών πάρκων της πρωτεύουσας, όπως του Κήπου του Λουξεμβούργου (Jardin du Luxembourg), ή τους κήπους των Βερσαλλιών.
Με το που μπαίνεις στο Buttes Chaumont νιώθεις ότι ξαφνικά μεταφέρεσαι από την άλλη μεριά του καθρέφτη στον σουρεαλιστικό κόσμο της Αλίκης του L. Carroll και αυτό βέβαια αν έχεις την τύχη να βρεθείς εκεί κάποια ήρεμη μέρα, μια απλή καθημερινή της εβδομάδας ας πούμε.
Σε αυτό το πάρκο, λοιπόν, που μοιάζει να έχει φανταστεί ο ίδιος ο Gaudi, μπορείς να συναντήσεις, μεταξύ άλλων, την χαρακτηριστική λίμνη, λόφους (εξού και το όνομά του), μια γραφικότατη κρεμαστή γέφυρα καθώς και τον ορατό από παντού ναό της Σίβυλλας.
Δεν πρέπει να παραλείψω ότι τα τελευταία χρόνια το εν λόγω πάρκο έχει γίνει ένα από τα πιο δημοφιλή (branché όπως λέμε) και το γνωστό bar Rosa Bonheur που λειτουργεί μέσα μένει ανοιχτό ακόμα και όταν κλείσουν οι πόρτες του πάρκου.
Όλη αυτή η ατμόσφαιρα, καθώς και το γεγονός ότι ακριβώς απέναντι από το πάρκο μένει η αγαπημένη μου Fot με όλη την οικογένεια, με κάνουν να ανυπομονώ και να νοσταλγώ μια βολτούλα στο Buttes Chaumont!
ΥΓ: Δεν είναι καθόλου δύσκολο για έναν έλληνα να βρει το Πάρκο, απλά ας προσπαθήσει να βρει στο χάρτη του métro τη στάση Botzaris, ναι ναι από τον γνωστό Μάρκο Μπότσαρη...
Voilà και κάποιες photos
Ένα από τα πάρκα που πραγματικά ξεχωρίζει στην αγαπημένη μας πρωτεύουσα είναι αυτό του Buttes Chaumont και αυτό για πολλούς λόγους.
Καταρχάς, πρόκειται για ένα τελείως ιδιαίτερο πάρκο που ξεφεύγει εντελώς από την αυστηρή "à la française" αρχιτεκτονική των υπόλοιπων, ίσως και πιο γνωστών τουριστικών πάρκων της πρωτεύουσας, όπως του Κήπου του Λουξεμβούργου (Jardin du Luxembourg), ή τους κήπους των Βερσαλλιών.
Με το που μπαίνεις στο Buttes Chaumont νιώθεις ότι ξαφνικά μεταφέρεσαι από την άλλη μεριά του καθρέφτη στον σουρεαλιστικό κόσμο της Αλίκης του L. Carroll και αυτό βέβαια αν έχεις την τύχη να βρεθείς εκεί κάποια ήρεμη μέρα, μια απλή καθημερινή της εβδομάδας ας πούμε.
Σε αυτό το πάρκο, λοιπόν, που μοιάζει να έχει φανταστεί ο ίδιος ο Gaudi, μπορείς να συναντήσεις, μεταξύ άλλων, την χαρακτηριστική λίμνη, λόφους (εξού και το όνομά του), μια γραφικότατη κρεμαστή γέφυρα καθώς και τον ορατό από παντού ναό της Σίβυλλας.
Δεν πρέπει να παραλείψω ότι τα τελευταία χρόνια το εν λόγω πάρκο έχει γίνει ένα από τα πιο δημοφιλή (branché όπως λέμε) και το γνωστό bar Rosa Bonheur που λειτουργεί μέσα μένει ανοιχτό ακόμα και όταν κλείσουν οι πόρτες του πάρκου.
Όλη αυτή η ατμόσφαιρα, καθώς και το γεγονός ότι ακριβώς απέναντι από το πάρκο μένει η αγαπημένη μου Fot με όλη την οικογένεια, με κάνουν να ανυπομονώ και να νοσταλγώ μια βολτούλα στο Buttes Chaumont!
ΥΓ: Δεν είναι καθόλου δύσκολο για έναν έλληνα να βρει το Πάρκο, απλά ας προσπαθήσει να βρει στο χάρτη του métro τη στάση Botzaris, ναι ναι από τον γνωστό Μάρκο Μπότσαρη...
Voilà και κάποιες photos
2 commentaires:
Poso dikio! Egw kai to parko se perimenoume! Bisous bisous Fot ;)
εκπληκτικό!
εύχομαι κι εγώ να δω σύντομα και το πάρκο και τη Φωτ με όλη την οικογένεια!
Enregistrer un commentaire